چرا نان چاودار مصرف کنیم

چاودار یک نان فوق رژیمی مفید

چاودار با نام علمی Secale montanum  گیاهی از خانواده گندمیان( Poaceae)  است. این گیاه دگرگُشن بوده و از جمله غلات سازگار با شرایط سخت آب و هوایی و مقاوم‌ترین غله نسبت به سرما است. چاودار زراعی یک گیاه یک ساله دیپلوئید روزبلند می‌باشد. نخستین منطقه ای که چاودار در آن مشاهده شد نواحی جنوب شرقی آسیا بوده است. کشت آن در درجه اول به منظور تهیه نان و تغذیه انسان و حیوانات انجام شده و در درجه دوم مصارف صنعتی دارد. این گیاه مخصوصاٌ در کشورهای مشترک المنافع، لهستان، آلمان و اسکاندیناوی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در کشور آلمان 25% مقدار تولیدی چاودار صرف تولید نان و تغذیه انسان می گردد و مابقی برای تغذیه حیوانات اهلی و مصارف صنعتی استفاده می شود.
چاودار که به گندم سیاه هم شهرت دارد در مناطقی که گندم کشت نمی‌شود، به راحتی قابل‌کشت است ولی در دنیا از نظر اهمیت، جزو غلات درجه دو محسوب می‌شود و بر خلاف گندم به طور معمول به عنوان غله کامل مصرف می شود. شکل ظاهری آن شبیه گندم، با اندازه کمی کوچکتر و رنگ تیره و خاک آلود است. فاقد پوسته می باشد و ترکیب‌های آن هم مانند سایر غلات است، البته با این تفاوت که چربی کمتری دارد.

منبع: سایت فروشگاه گیلان شاپ

ادامه مطلب را ببینید...

از سایت بانک بذر هربال مارکت نیز دیدن بفرمایید...

 

آشنایی با آسپرین گیاهی

آشنایی با آسپرین گیاهی

درخت بید با نام علمیL. Salix alba یکی از درختان سریع الرشد و نسبتا مقاوم به شرایط محیطی مختلف است که از برگ­ها و پوست تنه­ی آن به عنوان آسپرین گیاهی استفاده می­شود. این گیاه از قدیم به خاطر داشتن خاصیت ضدتب، بی­حس کنندگی درد، ضد التهاب و کاهش دهنده تورم در کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار می­گرفته است. سودمندی و اثر این گیاه به خاطر وجود ترکیبات فنولی همچون سالیسین می­باشد که این ماده در بید پیش ماده­ی سالیسیلیک اسید می­باشد و در ساختن آسپرین، مهمترین نقش را بازی می­کند. جالب است بدانیم که این گیاه در مقیاس وسیعی در ایرلند، اسکاتلند و کشورهای اسکاندیناوی کشت می­شود.

مشخصات گیاه

بید (Salix alba L., Salicaceae) از درختان دولپه­ای­ بومی اروپا، آسیای مرکزی و آسیای غربی است. در جنس بید، 300 الی 400 گونه در سرتاسر جهان وجود دارد. شاید علت پراکنش گسترده­­ی آن، تلاقی­های بین گونه­ای فراوانی است که در این جنس رخ داده است. بید، گونه­ای بوته­ای یا درختی بوده که بر اساس شرایط اقلیمی ریخت­های متفاوتی از خود نشان می­دهد تا جایی که بر اساس تحقیقات مشخص شده که کوچکترین گونه آن ارتفاعی در حدود 4 سانتیمتر داشته و در کوه­های هیمالیا رشد می­کند. بلندترین گونه بید که در شمال غرب کانادا و آلاسکا می­روید ارتفاعی در حدود 37 متر دارد.

الگوی رشدی بید متقارن، صاف و بدون زاویه است. البته در اکثر بیدها می­توانیم رشد طوقه­ای بید را مشاهده کنیم. در ارقام دیگر بید همانند رقم مجنون الگوی رشد تک­تنه­ای مشاهده می­شود. بید مجنون را روی پایه­های وحشی بید سفید پیوند می­زنند.